కొంటె పిల్లతో కాసేపు…

బ్లాగర్ పేరు; జ్యోతిర్మయి 

బ్లాగ్ పేరు; శర్కరి, కనిపించే అందాలే, పాఠశాల

బ్లాగ్ చిరునామా    http://themmera.blogspot.com/

http://sajyotsna.blogspot.com/

http://vidyalayamu.blogspot.com/

పుట్టిన తేది: శ్రావణమాసంలో రెండో మంగళవారం.

పుట్టిన స్థలం: రాళ్ళు, రప్పలు, కొండ, గుడి వుండి ఒకప్పుడు నీటి ఎద్దడి బా…గా వున్న ఊరు. గిత్తలకు మాత్రం మాంచి గిరాకీ.

ప్రస్తుత నివాసం: ఓ క్షణం ఇంట్లో మరు క్షణం ఊహల్లో…. ఎక్కడనిచెప్పను. శాశ్వత నివాసం మావారి హృదయంలోనే(నట).

విద్యాభ్యాసం; పూర్తయ్యాక తప్పకుండా చెప్తాను.  

వృత్తి; ఉండాలంటారా…

వ్యాపకాలు; ఇదీ అదీ అని లేదు అప్పటికి ఏది ఆసక్తి కలిగిస్తే అదే…ఎక్కువ కాలం అంటిపెట్టుకున్నవి చదవడం, చదరంగం. ప్రస్తుతం అమ్మ, ఆవు, ఇల్లు, ఈగ అంటూ ఓ నలుగురు పిల్లలతో చెప్పించడం. 

బ్లాగ్ మొదలు పెట్టిన తేదీ; 2 సెప్టెంబరు 2011

మొత్తం బ్లాగ్ పోస్టులు; గాంధారి సంతానాన్ని ఈ మధ్యే దాటాయి.

బ్లాగ్ లోని కేటగిరీలు;ప్రచురణలు,

కథలు, కవితలు, నా జ్ఞాపకాలు, కదంబమాల, పసిడి పలుకులు, బంగారు బాల్యం, మధురస్మృతులు, మా గడుగ్గాయి, దృశ్యనాటికలు, సంస్కృతి, ప్రయాణం, సమీక్షలు, శుభాకాంక్షలు. 

బ్లాగ్ ని ఒక మాధ్యమంగా ఎపుడు గుర్తించారు?

జూన్ లో 2011 లో… చిమటా మ్యూజిక్ సైట్ లో మొదటి సారిగా చూశాను. ఆ బ్లాగులకు వెళ్ళి వ్యాఖ్యలతో పాటుగా చాలా దూరాలు ప్రయాణించి…’ఇదేదో బాగానే ఉందే..’ తో మొదలై, రెండు రోజుల్లో కళ్ళు ఎరుపై ఆ తరువాత ఇంకేముంది ఎదలో వలపై నిలిచింది.

బ్లాగ్ రచనలో మీ అనుభవాలు?

మొదలుపెట్టిన రోజే ఓ నాలుగు రచనలు బ్లాగులో పెట్టేసి కాఫీ కప్పు, చిప్స్ పాకెట్ పక్కన పెట్టుకుని కూర్చున్నాను…అందరూ వచ్చి వ్యాఖ్యలు పెడతారని రోజంతా ఎదురుచూశాను L (అమాయకత్వానికి మించిన సుఖం లేదు కదూ). గాలన్ కాఫీ, నాలుగు చిప్స్ పాకెట్స్ పూర్తయ్యాయి కాని ఎవరూ వ్యాఖ్య పెట్టడం కాదు కదా చూడడానికి కూడా రాలేదు. ఎందుకు రాలేదో అర్ధం కాలేదు. మరీ అంత ఛండాలంగా ఉన్నాయా అనుకుని పైకి కిందకూ స్క్ర్లోల్ చేస్తూ ఓ ముప్పై సార్లు చదివాను. ఆ తరువాత ఎవరి బ్లాగులోనో ఒక పక్కగా కనిపించాయి…కూడలి, మాలిక, హారం…టట్టడాయ్ ఇంకేముంది రహస్యం బట్టబయలు. మొదట్లో ఘడియకోసారి చూసేదాన్ని పెద్ద బ్లాగర్లు(అంతలోనే అపార్ధం చేసుకోకండి…. అప్పటికే బ్లాగు వ్రాస్తున్న వాళ్ళు) ఎవరన్నా వచ్చి కామెంట్ పెడతారేమోనని J. వచ్చేవాళ్ళు వస్తున్నారు పోయేవాళ్ళు పోతున్నారు అప్పుడప్పుడూ ఓ మాటనేస్తున్నారు…వాళ్ళ వివరాలు కొంచెం తెలుసుకుందామని స్టేట్స్, ఫీడ్ జిట్ కలిపాను. కొన్నాళ్ళకు అవన్నీ శతృకూటమిని తయారు చేస్తున్నట్లుగా అనుమానం వచ్చి వాటిని తీసేసాను.

బ్లాగింగ్ వలన ఉండే సానుకూల అంశాలు?పరిమితులు?

 

ఇలా బ్లాగ్ లో పోస్ట్ పెడతానా…అలా పాఠకులు వచ్చేస్తారు. నాకెలా తెలుసని ఆశ్చర్యపోతున్నారా వెనక స్టాట్స్ దగ్గర మాటేస్తాగా…వచ్చిన పుణ్యాత్ములు ఓ మాటనేస్తారు. దాన్ని నేనో వారం పాటు మోసుకు తిరుగుతాను. ఆ మాట ఊరుకుంటుందా మరో మాట తోడు కావాలంటుంది. దాని ముచ్చట ఎందుకు కాదనాలి ఇంకో పోస్ట్ వేస్తాను. అలా అలా నల్లేరు మీద నడకలా సాగిపోతుండగా ఒకరోజెందుకో వెనక్కి చూసుకున్నాను. ‘నిజంగా నేనేనా…’ అని సందేహం, నేనేనని నమ్మకమూ కలిగాయ…అభిమానించే నలుగురూ అక్షరసుమాలంది౦చారు. ఇంతకంటే ప్రయోజనం ఏం కావాలండి.

మహిళా బ్లాగర్ గా మీ ప్రత్యేకత?

మా స్కూల్లో ఒకసారి ‘స్త్రీ కి విద్య అవసరమా అనవసరమా’ అన్న అంశం మీద వక్త్రుత్వ పోటీ జరిగింది. ముగ్గురు ఉపాధ్యాయునిలు సగానికి సగం విద్యార్ధినులు ఉన్న మా స్కూల్లో ఆ చర్చే అనవసరం అన్న వాదన చేసినట్లు గుర్తు. ఇప్పుడెందుకో అది గుర్తొచ్చింది.

నా ప్రత్యేకత…..ఎముందబ్బా, పెద్దలడిగాక చెప్పకపోవడం పద్ధతి కాదే….పాఠకులే సాయం చెయ్యాలి.

సాహిత్యంతో మీ పరిచయం?

కొన్ని దశాబ్దాల క్రితం మా అమ్మ టీచర్ గా పనిచేసేవారు. తరగతిలో పిల్లలెవరో దొంగతనంగా పుస్తకం చదువుతుంటే అది తీసి బాగ్ లో పెట్టుకున్నార్ట(ఇది దొరతనంగానే). ఆ విషయం మరచిపోయి ఇంటికి తెచ్చారు. బుజ్జి పుస్తకం, సరిగ్గా అరచేయంత ఉందేమో, రాజు..మాంత్రికుడు, చెట్టుతోర్రలో ప్రాణాలు కథ. మొదటి అక్షరం మొదలెట్టగానే ప్రపంచంతో సంబంధాలు తెగిపోయాయి…చివరి అక్షరం పూర్తయినా స్పృహలోకి రాలేదు. అప్పట్నుండి ఎప్పుడు సమయం దొరికితే అప్పుడు ప్రపంచంతో సంబంధాలు తెంచేసుకుoటు౦టాను. ఇక్కడ మా నాన్నకున్న అలవాటు గురించి కూడా చెప్పాలి. నచ్చిన వాక్యానికి ముందో వెనుకో ఓ నవ్వు అతికించి అక్షరాలను ఇల్లంతా చల్లేసేవాళ్ళు. అవి మమ్మల్ని పట్టుకుని మిగిలిన అక్షరాలను పరిచయం చేసేవరకూ వదిలేవి కావు.

స్త్రీగా రాయడంలో మీకు ఇబ్బందులు ఏవైనా ఎదురయ్యాయా?

 

అబ్బో చాలానే ఎదురయ్యాయి. ఈ పప్పు, ఉప్పు, పాలు నిశానీలు కదండీ…సమయం సందర్భం లేకుండా మాడిపోవడాలు, అడుగంటడాలు చేసి గొప్ప ఇబ్బందుల్లో పడేసేవి. వంట చేయకుండానే వడ్డించబోవడం లాంటి ఇరకాటాలూ తప్పలేదు.

జీవన నేపధ్యం?

ఒకప్పుడు రాధా, గోపాలం, బుడుగు, సీగానపెసూనాంబ. ప్రస్తుతం విమల, బుచ్చిబాబు, బుజ్జిపండు, చిట్టితల్లి.

ఎన్నాళ్ళు బ్లాగింగ్ కొనసాగించాలని?

‘క్షణక్షణముల్ జవరాండ్ర చిత్తముల్’…. చిత్తం ఉన్నంతవరకూ.

సరదాగా ఏవైనా చెప్పండి?

సరదాగా చెప్పడం మహా కష్టమండి నేనసలే మహా సీరియస్….

బ్లాగులన్నీ ఇళ్ళయిపోయి బ్లాగర్లే అందులో గృహస్థులైతే వచ్చే పోయే పాఠకులతో సాహిత్య చర్చ చేస్తూ…. ఎంత బావుంటుందో కదా!

సీరియస్ గా ఏవైనా చెప్పండి?

నేను గమనించినంతవరకూ చాలా వరకు బ్లాగరు వ్రాసేవి కొన్ని వారి అనుభవాలు, కొన్ని సమాజాన్ని చూసినవి. ఈ కలబోతలో సంబంధంలేని వాటిని బ్లాగరుకు ఆపాదించి వ్యాఖ్యానించడం జరుగుతుంది. అందువల్ల కొన్ని అంశాలను వ్రాయాలనుకుని కూడా మానేసాను.

 

మీ బ్లాగ్ పోస్ట్స్ లో మీకు నచ్చిన కధ గానీ వ్యాసం గానీ ఒకటి, కవితలైతే రెండు  మూడు 

పెద్ద సమస్యే తెచ్చి పెట్టారుగా…ఒకదాని పేరు చెప్తే మిగిలిన వాటికి కోపం వస్తుంది. సరే ఒక పేరు చెప్తాను నేను చెప్పానని మా ‘శర్కరి’ దగ్గర అనకండి.

 

లేత ఇల్లాలి ముదురు పాకం